De Spitfire is waarschijnlijk het meest legendarische vliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog. Het werd in talloze varianten continu gebouwd tot ver na het einde van de Tweede Wereldoorlog in meer dan 22.500 exemplaren. De 12-cil. Ontwikkeld voor de Spitfire. Merlin Motor was zo opvallend, aanvankelijk met 1.175 pk, dat hij in licentie werd gebouwd in de VS. Met het begin van de Tweede Wereldoorlog had de RAF de Spitfire Mk. I al geïntroduceerd bij hun jachtverenigingen, de
bewees zijn efficiëntie in de Battle of Britain. De eerste Spitfire Mk.II verliet in augustus 1940 de fabriek in Castle-Bromwich. Ze was nu
Standaard uitgerust met een 3-bladige propeller en een
extra bepantsering voor de piloot. In totaal zijn er 990 Mk.II-machines gebouwd. Naast zijn rol als interceptor, diende de Spitfire ook als jachtbommenwerper en fotoscout.
Het model:
- Nieuw kitformulier
- Gestructureerde oppervlakken met fijn gegraveerde plaatverbindingen
- Gedetailleerde Mk.IIa-vleugels met MG-openingen
- Gedetailleerde cockpit met instrumentenpaneel
- Aparte kuipribben
- Gedetailleerde stoelvering
- Gedetailleerd voetpedaalcontrolesysteem
- Aparte toegangsdeur
- Gedetailleerde koeler
- Beweegbare propeller
- Gedetailleerd uitlaatsysteem
- Gedetailleerd chassis
- Gespleten preekstoelbeglazing
- Sticker voor de volgende versies:
- Supermarine Mk.IIa, nr. 19e Squadron, Royal Air Force, Fowlmere, Engeland, juni 1941
- Supermarine Spitfire Mk.IIa, nr. 65ste Squadron, Royal Air Force, Kirton-in-Lindsey, Engeland, juli 1941
Leeftijdsaanbeveling: 13+
Leeftijdsaanbeveling: 13+
Aantal stukjes: 115
Lengte: 286 mm
Spanwijdte: 351 mm
