Terwijl de wereld vol ontzag toekeek hoe het eerste straalvliegtuig tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog in de lucht boven Europa verscheen, in staat om snelheden van meer dan 100 mph sneller te bereiken dan de nieuwste jagers met zuigermotor, is het interessant om op te merken dat ontwikkelingswerk op het gebied van straalaandrijving begon eigenlijk in de jaren dertig, toen ingenieurs in zowel Groot-Brittannië als Duitsland op zoek waren naar de volgende generatie motorvermogen. Inderdaad, de eerste vlucht van een door een turbojet aangedreven vliegtuig vond slechts enkele dagen voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog plaats, maar het conflict zou de productie van duizenden vliegtuigen noodzakelijk maken die werden aangedreven door bestaande zuigertechnologie, dus de door jets aangedreven vooruitgang bleek relatief traag te zijn . In Groot-Britannië,
Uitgevoerd onder de strengste beveiliging bereidde de Gloster Aircraft Company hun nieuwe tweemotorige straaljager voor op testvluchten, maar op testvluchtdagen zou al het niet-essentiële personeel van het vliegveld worden ontslagen en zou de lokale politie de omliggende wegen afsluiten om nieuwsgierige blikken tegen te houden. het ontdekken van dit goed bewaarde luchtvaartgeheim. Als iemand een glimp zou opvangen van dit vreemde nieuwe vliegtuig in de lucht, zouden ze zich ongetwijfeld hebben afgevraagd waar de propellers waren en waarom klonk het zo vreemd? Tegen de zomer van 1944 was het geheim bekend en toen No.616 Squadron zich voorbereidde om de Gloster Meteor F.1 vanaf de basis op RAF Manston naar de oorlog te brengen, had de Royal Air Force hun eerste straaljager en een nieuw tijdperk voor de Britse luchtvaart. was begonnen.
De eerste straaljager van Groot-Brittannië was nog steeds een vrij primitief ontwerp en de reden dat het doorging als een tweemotorig vliegtuig was te danken aan het feit dat deze vroege jets niet al te krachtig waren en nogal traag reageerden op de verzoeken om stroomtoevoer van de piloot, dus het gebruik van twee motoren leken praktisch. Het uitzicht vanuit de cockpit was echter fantastisch, zonder propeller die het zicht van de piloot belemmerde en er was voldoende vermogen beschikbaar zodra het vliegtuig op snelheid was. De Meteor, die een vrijwel constante ontwikkeling doormaakte, was allemaal gebaseerd op het eerste vliegtuig dat in gebruik werd genomen, maar met de komst van de F.8-variant in 1950 ontwikkelde de Meteor zich tot een werkelijk uitzonderlijke vroege jet, een die niet alleen zie dienst bij de RAF, maar ook bij verschillende andere luchtwapens over de hele wereld. Iets langer dan zijn voorgangers, de F. 8 hadden verbeterde motoren, een grotere brandstofcapaciteit en een schietstoel. Om enkele instabiliteitsproblemen op te lossen die tijdens de ontwikkeling werden ontdekt, had het nieuwe vliegtuig ook een opnieuw ontworpen staarteenheid, iets dat echt dient om dit latere merkteken van Meteor te identificeren.
Gedurende vijf jaar na de introductie van de Meteor F.8 door het squadron vormde het vliegtuig de ruggengraat van de gevechtsvliegtuigen van de RAF, een jet-aangedreven equivalent van de Spitfire's die slechts tien jaar eerder door het Britse luchtruim patrouilleerden tijdens de Battle of Britain.
Artikellengte - zonder verpakking (cm)
19.1
Artikelhoogte - zonder verpakking (cm)
5.5
Artikelbreedte - zonder verpakking (cm)
15.8
Hoeveel stuks zitten er in de door de klant geopende doos?
111
Item schaal
1:72
Aantal schema-opties
3
Vaardigheidsniveau
2
Spanwijdte (mm)
158
excl lijm en verf
-1052x642.jpg "Airfix A04064 Gloster Meteor F.8 1:72")
